Wydanie: 3/2024

Newsletter Podatki międzynarodowe

Zapraszamy do kolejnego wydania naszego newslettera dotyczącego podatków międzynarodowych. W regularnych miesięcznych podsumowaniach dzielimy się aktualnościami ze świata i Europy, a także sprawdzamy co nowego w PE i w BEPS. 
 

Subskrybuj newsletter

Temat miesiąca

Rozliczenie CIT za 2023 r.: O czym należy pamiętać i gdzie szukać oszczędności podatkowych

Rozliczenie i kalkulacja podatku CIT za 2023 r. wiąże się z wieloma wyzwaniami dla podatników. Proces ten wymaga szczególnej uwagi, zwłaszcza w kontekście zmian w przepisach podatkowych oraz najnowszych interpretacji organów skarbowych i sądów administracyjnych. Jak kluczowe zmiany dotyczące podatku CIT mogą wpłynąć na rozliczenia za 2023?

Czytaj więcej

 

Ważne informacje

Podatek od przerzuconych dochodów

BEPS 2.0: Aktualny stan prac oraz następne kroki

Konsultacje dotyczące JPK CIT – nowe struktury w raportowaniu podatkowym

Znaki towarowe na celowniku GAAR

Wsteczna zmiana stawek amortyzacyjnych

Na co zwrócić szczególną uwagę w zbliżającym się rozliczeniu CIT?

Obowiązki raportowe MDR a sprawozdanie finansowe

Kalendarium dotacji

Bezpieczne korekty TP

Osoba kontaktowa

  • OECD: publikacja uwag dotyczących proponowanych aktualizacji Komentarza do art. 5 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD

    W dniu 22 stycznia 2024 r. OECD opublikowała podsumowanie otrzymanych uwag dotyczących proponowanych zmian w Komentarzu do art. 5 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD i jego zastosowania do wydobywalnych zasobów naturalnych. Podczas konsultacji publicznych opublikowanych w listopadzie 2023 r. OECD zaproponowała wprowadzenie 30-dniowego okresu jako progu dla ustanowienia stałego zakładu w odniesieniu do działalności związanej z poszukiwaniem i wydobyciem zasobów naturalnych.

    Kilka zainteresowanych stron wyraziło obawy, że ten niższy próg jest niepraktyczny i nałoży nadmierne obciążenie na wykonawców i usługodawców w przemyśle wydobywczym. Zainteresowane strony argumentowały, że taka zmiana doprowadziłaby do zwiększenia niepewności podatkowej i mogłaby negatywnie wpłynąć na handel międzynarodowy. Miałoby to nieproporcjonalny wpływ na sektor wydobywczy w porównaniu z innymi branżami. Zainteresowane strony kwestionowały zarówno potrzebę, jak i podstawowe powody polityczne stojące za proponowanymi zmianami. Grupy te opowiedziały się za dłuższym okresem progowym dla stałych zakładów i zażądały dalszych wyjaśnień dotyczących tego, które działania zostaną uwzględnione.

    Z drugiej strony, inne zainteresowane strony dostrzegły potencjalne korzyści wynikające z proponowanej zmiany. Zauważyli oni, że niższy próg stałego zakładu może umożliwić krajom bogatym w zasoby naturalne skuteczniejsze opodatkowanie podwykonawców zaangażowanych w działalność wydobywczą, rozwiązując w ten sposób kwestie związane z niewystarczającym opodatkowaniem tych podmiotów. Ponadto wspomniano, że niektóre umowy podatkowe z krajami bogatymi w zasoby naturalne już stosują niższe okresy progowe dla stałych zakładów.

    Przedstawiono również argumenty przeciwko stosowaniu nowych przepisów do działalności związanej z zasobami odnawialnymi, ponieważ względy polityczne dotyczące zasobów odnawialnych i nieodnawialnych znacznie się różnią. Informacje zwrotne obejmowały dyskusje na temat znalezienia równowagi między umożliwieniem krajom źródłowym uzyskania sprawiedliwej części wartości uzyskanej z zasobów a wspieraniem klimatu inwestycyjnego sprzyjającego rozwojowi odnawialnych źródeł energii. Niektóre zainteresowane strony zalecały ostrożne podejście do rozszerzenia zakresu tego przepisu o zasoby odnawialne, sugerując, że powinien on początkowo koncentrować się na tradycyjnej działalności wydobywczej.

  • Wielka Brytania: publikacja odpowiedzi na konsultacje publiczne dotyczące aktualizacji definicji stałego zakładu

    W dniu 16 stycznia 2024 r. rząd Wielkiej Brytanii opublikował podsumowanie informacji zwrotnych otrzymanych w ramach konsultacji publicznych przeprowadzonych latem ubiegłego roku. Rząd skoncentrował się na proponowanych zmianach w zakresie cen transferowych, definicji stałego zakładu i przepisów dotyczących podatku od zysków przekierowanych. Podsumowanie to rzuca światło na trwające rozważania rządu Wielkiej Brytanii dotyczące potencjalnej zmiany brytyjskiej definicji stałego zakładu w celu dostosowania jej do art. 5 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD z 2017 roku. Istotą tej zmiany jest rozszerzenie kryteriów identyfikacji stałego zakładu jako podmiotu zależnego, co ma istotne konsekwencje dla sektora zarządzania aktywami.

    Uspokajając zarządzających aktywami, rząd potwierdził swoje zobowiązanie do zachowania zwolnienia dla zarządzających inwestycjami (IME) i zwolnienia dla brokerów inwestycyjnych (IBE), zapewniając ciągłość niezależnie od jakichkolwiek zmian w definicji stałego zakładu. Rząd uznał jednak również potencjalną potrzebę dalszego udoskonalenia IME i IBE.

    Ponadto rząd zobowiązał się do zreformowania brytyjskiego ustawodawstwa krajowego dotyczącego przypisywania zysków do podmiotów stałych. Przedsięwzięcie to ma na celu osiągnięcie zgodności z Autoryzowanym Podejściem OECD, jak wyszczególniono w art. 7 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD, zapewniając spójne i znormalizowane stosowanie tych zasad do PE.

    Rząd Wielkiej Brytanii ponownie przeprowadzi konsultacje w sprawie wszelkich projektów przepisów w tym obszarze, dając zainteresowanym stronom kolejną okazję do podkreślenia wszelkich obaw dotyczących dokładności lub przydatności wszelkich zaktualizowanych definicji ustawowych i zwolnień.

    Czytaj więcej na: PE Watch | Latest developments and trends, February 2024 (ey.com)

Archiwum

Zachęcamy do subskrybowania newslettera Podatki międzynarodowe.

Więcej o archiwalnych wydaniach newslettera TUTAJ.

  • W połowie lutego 2024 r. Pierwszy Filar znalazł się w czołówce dyskusji na temat międzynarodowych podatków.

    Po pierwsze, Austria, Francja, Włochy, Hiszpania, Wielka Brytania (UK) i Stany Zjednoczone (US) odnowiły swoje zobowiązanie do zawieszenia podatku od usług cyfrowych (DST) do 30 czerwca 2024 roku. Przedłużenie to nie obejmuje Indii i Turcji, które były częścią zawieszenia DST, ale nie przyłączyły się do tego przedłużenia. Pozostaje niejasne, czy Stany Zjednoczone przedłużą okres zawieszenia DST z tymi dwoma krajami, czy też nałożą na nie dalsze działania handlowe w odniesieniu do ich istniejących DST. Ponadto Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD)/G20 Inclusive Framework on Base Erosion and Profit Shifting (BEPS) (Inclusive Framework) opublikowała niedawno raport dotyczący kwoty B w ramach Pierwszego Filaru. Raport wprowadza dwie opcje dla jurysdykcji w celu uproszczenia i usprawnienia wyników w zakresie cen transferowych dla podstawowych działań marketingowych i dystrybucyjnych; podatnicy mogą wybrać opcję fakultatywną lub przyjąć drugie (obowiązkowe) podejście. To uproszczone i usprawnione podejście ma na celu nie tylko zmniejszenie obciążeń administracyjnych i kosztów, ale także stworzenie bardziej przewidywalnego i sprawiedliwego międzynarodowego środowiska podatkowego.

    Pomimo tych postępów, niepewność pozostaje. Co najważniejsze, raport wskazuje, że uproszczone i usprawnione podejście prawdopodobnie nie zostanie przyjęte globalnie, ponieważ jurysdykcje mogą zdecydować, czy je przyjąć. Jurysdykcje, które zrezygnują, będą nadal stosować swoje dotychczasowe metody ustalania cen transferowych i nie będą zobowiązane do przestrzegania nowych wytycznych, nawet w kontekście procedur rozstrzygania sporów. Przypisy w raporcie wskazują również, że Indie mają kilka zasadniczych obaw i zastrzeżeń co do Kwoty B. Ponadto raport wskazuje, że Inclusive Framework pracuje nad dodatkowym opcjonalnym jakościowym kryterium zakresu, które jurysdykcje mogą zdecydować się zastosować jako dodatkowy krok w celu zidentyfikowania dystrybutorów prowadzących działalność inną niż podstawowa do celów uproszczonego i usprawnionego podejścia. Celem Inclusive Framework jest zakończenie tych prac do 31 marca 2024 roku. Sprawozdanie dotyczące kwoty B zostanie włączone do Wytycznych OECD w sprawie cen transferowych (TPG) od 2025 roku. Ponieważ jednak przyjęcie kwoty B przez jurysdykcje pozostaje wyborem, monitorowanie wdrożenia kwoty B staje się krytyczne.

    Jeśli przedsiębiorstwo powiązane, które jest stroną transakcji kontrolowanej, znajduje się w jurysdykcji, która nie przyjęła uproszczonego i usprawnionego podejścia, ramy Kwoty B nie są wiążące dla jurysdykcji kontrahenta. Jako wyjątek od tej zasady, zgodnie ze sprawozdaniem dotyczącym kwoty B, członkowie Inclusive Framework zobowiązują się do przestrzegania wyniku określonego w ramach kwoty B, w przypadku, gdy uproszczone i usprawnione podejście jest stosowane przez jurysdykcję o niskiej zdolności. Lista jurysdykcji o niskich zdolnościach uwzględnianych do tych celów zostanie udostępniona na stronie internetowej OECD.

    Zobowiązanie to wprowadza złożoność, szczególnie w przypadku transakcji między jurysdykcjami, które nie są uważane za jurysdykcje o niskiej zdolności, potencjalnie rodząc dalsze pytania dotyczące jego zastosowania i wpływu. Ponadto dąży się do przejrzystości podatkowej. Zainspirowane dyrektywą Unii Europejskiej (UE) w sprawie publicznej sprawozdawczości z Podziałem na Kraje (CbCR), inne jurysdykcje podejmują kroki w tym kierunku. Przykładowo, Mołdawia niedawno uchwaliła przepisy dotyczące publicznej sprawozdawczości CbCR, a Australia opublikowała do konsultacji zmieniony projekt ustawy (ED) dla proponowanych środków dotyczących publicznej sprawozdawczości CbCR. Zmiana ta, będąca następstwem konsultacji publicznych w sprawie ED z kwietnia 2023 r., obejmuje mile widziane udoskonalenia odpowiadające częściowo na obawy zgłaszane przez zainteresowane strony, mające na celu ściślejsze dostosowanie australijskich wymogów do unijnej dyrektywy w sprawie publicznego CbCR.

    UE podjęła również kroki w celu promowania i wzmacniania mechanizmów dobrego zarządzania podatkami, sprawiedliwego opodatkowania i globalnej przejrzystości podatkowej poprzez aktualizację unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy. Zmieniona lista obejmuje obecnie 12 jurysdykcji w załączniku I, które zostały zidentyfikowane jako niechętne do współpracy lub niewywiązujące się ze swoich zobowiązań wobec UE, oraz 10 jurysdykcji w załączniku II, które współpracują z UE, ale muszą jeszcze wypełnić pewne zobowiązania. Ta strategiczna aktualizacja służy jako potężne narzędzie, zwracając uwagę na jurysdykcje, które nie spełniają unijnych standardów zarządzania podatkami i wzywając jurysdykcje spoza UE do zwiększenia przejrzystości i zwalczania uchylania się od opodatkowania. Jurysdykcjom, które nie spełniają wymogów UE, grożą działania obronne ze strony państw członkowskich UE, zarówno związane z podatkami, jak i niezwiązane z podatkami.

  • Ministrowie UE: Zmiana listy jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych

    W dniu 20 lutego 2024 r. Rada Unii Europejskiej (Rada) odbyła posiedzenie Rady do Spraw Ogólnych, na którym ministrowie zatwierdzili konkluzje Rady w sprawie zmienionego wykazu UE. Jeśli chodzi o załącznik I, Rada postanowiła usunąć z niego cztery jurysdykcje (Bahamy, Belize, Seszele oraz Wyspy Turks i Caicos). Belize i Seszele zostały przeniesione do załącznika II. Rada usunęła również z załącznika II Albanię, Arubę, Botswanę, Dominikę, Hongkong i Izrael.

    Rada będzie nadal dokonywać przeglądu i aktualizacji wykazu UE co dwa lata, a kolejna aktualizacja ma nastąpić w październiku 2024 r.

    Czytaj więcej: EU Ministers revise list of noncooperative jurisdictions for tax purposes (ey.com)

  • Malta: Transpozycja Dyrektywy UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania odzwierciedlająca brak wdrożenia IIR, UTPR i QDTT

    Po ogłoszeniu przez Ministra Finansów i Zatrudnienia, że Malta nie wprowadzi żadnego elementu globalnych przepisów Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) dotyczących przeciwdziałania erozji bazy podatkowej (GloBE Rules) w 2024 r. Malta wydała przepisy odzwierciedlające to stanowisko, publikując w dniu 20 lutego 2024 r. obwieszczenie prawne nr 32 z 2024 r. (LN 32/24).

    LN 32/24, zatytułowana "Przepisy Unii Europejskiej w sprawie globalnego minimalnego poziomu opodatkowania wielonarodowych grup przedsiębiorstw i dużych grup krajowych, 2024", nie zawiera:

    • zasady włączenia dochodu (IIR), 
    • zasady nieopodatkowanych zysków (UTPR) 
    • kwalifikowanego krajowego podatku wyrównawczego (QDTT), które znajdują odzwierciedlenie w Dyrektywie UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania (Dyrektywa Rady (UE) 2022/2523), za pośrednictwem której zasady GloBE OECD zostały przyjęte w całej Unii Europejskiej.

    Niezależnie od decyzji Malty o rezygnacji z wprowadzenia jakiegokolwiek elementu Zasad GloBE, zgodnie z zasadą 2(1) LN 32/24, transpozycja niektórych aspektów Dyrektywy UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania była nadal wymagana, aby pomóc w osiągnięciu celu Rady UE, jakim jest "zapewnienie prawidłowego funkcjonowania systemu globalnego minimalnego poziomu opodatkowania grup przedsiębiorstw wielonarodowych i dużych grup krajowych w Unii". Osiągnięcie celu Rady częściowo wymaga nałożenia na "krajowe podmioty wchodzące w skład tych państw członkowskich obowiązku dostarczania informacji podmiotom wchodzącym w skład innych państw członkowskich i jurysdykcji państw trzecich, tak aby inne państwa członkowskie i jurysdykcje państw trzecich były w stanie stosować UTPR". Musi to się odbyć przy jednoczesnym zminimalizowaniu obciążenia administracyjnego dla opóźniających się jurysdykcji, takich jak Malta.

    Malta transposes EU's Global Minimum Tax Directive reflecting non-implementation position for IIR, UTPR and QDTT (ey.com)

  • Chorwacja: Przyjęcie ustawy o Drugim Filarze

    W dniu 22 grudnia 2023 r. Chorwacja opublikowała przepisy wdrażające Drugi Filar do prawa krajowego. Przepisy są dostosowane do Dyrektywy UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania i wprowadzają kwalifikowany krajowy minimalny podatek wyrównawczy (QDMTT) oraz zasadę włączenia dochodu (IIR) w latach podatkowych rozpoczynających się 31 grudnia 2023 r. lub później. Przepisy wprowadzają również zasadę niedostatecznie opodatkowanych zysków (UTPR) dla lat podatkowych rozpoczynających się 31 grudnia 2024 r. lub później. Ustawodawstwo zawiera przepis dotyczący zasad bezpiecznej przystani, które mają zastosowanie, gdy są zawarte w kwalifikującej się umowie międzynarodowej w sprawie bezpiecznych przystani. W związku z tym przepis ten określa, że kwalifikująca się umowa międzynarodowa obejmuje przejściową bezpieczną przystań CbCR, bezpieczną przystań QDMTT i bezpieczną przystań UTPR, dzięki czemu mają one zastosowanie.

  • Estonia: Przedłożenie parlamentowi ustawy o Drugim Filarze

    W dniu 8 lutego 2024 r. Ministerstwo Finansów Estonii ogłosiło zatwierdzenie przez rząd przepisów dotyczących Drugiego Filaru. Chociaż Estonia zdecydowała się odroczyć wdrożenie dyrektywy w sprawie podatku minimalnego do 2030 r., zatwierdzone przepisy dotyczą w szczególności obowiązków sprawozdawczych. Następnym krokiem jest poddanie przepisów przeglądowi w estońskim parlamencie. W przypadku przyjęcia przez parlament, ustawa zostanie następnie przesłana do prezydenta Estonii. Prezydent może zdecydować o podpisaniu ustawy lub odesłaniu jej do parlamentu w celu dalszego rozpatrzenia. Po podpisaniu przez prezydenta, obowiązki sprawozdawcze w ramach Drugiego Filaru staną się obowiązującym prawem w dniu określonym w przepisach.

  • Łotwa: Przedłożenie parlamentowi ustawy o Drugim Filarze

    W dniu 30 stycznia 2024 r. Gabinet Ministrów Łotwy zatwierdził przepisy dotyczące Drugiego Filaru. Chociaż Łotwa zdecydowała się odroczyć wdrożenie Drugiego Filaru, na co zezwala Dyrektywa UE w sprawie Minimalnego Opodatkowania, przepisy te dotyczą obowiązków sprawozdawczych. Następnie przepisy zostaną poddane przeglądowi w łotewskim parlamencie (Saeima). W przypadku przyjęcia przez Saeimę, przepisy zostaną przesłane do prezydenta Łotwy, który podpisze je jako obowiązujące prawo lub zwróci je do Saeimy w celu dalszego rozpatrzenia. Po podpisaniu przez prezydenta, obowiązki sprawozdawcze Drugiego Filaru staną się obowiązującym prawem po opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Łotwy.

  • Aktualizacja dotycząca wspólnego oświadczenia USA i pięciu krajów europejskich w sprawie DST

    W dniu 15 lutego 2024 r. Austria, Francja, Włochy, Hiszpania, Wielka Brytania i USA opublikowały aktualizację swojego wspólnego oświadczenia w sprawie przejściowego podejścia do traktowania istniejących DST i innych odpowiednich podobnych środków w okresie przejściowym przed wejściem w życie nowych zasad Pierwszego Filaru. We wspólnym oświadczeniu z października 2021 r. kraje europejskie zgodziły się zezwolić na zaliczenie części podatku wynikającego z ich istniejących DST (lub wszelkich innych istniejących jednostronnych środków), który jest naliczany przez MNE, na poczet zobowiązania podatkowego związanego z kwotą A, gdy zaczną obowiązywać zasady Pierwszego Filaru.

    W zamian Stany Zjednoczone zgodziły się zakończyć wszelkie działania handlowe przeciwko krajom europejskim w odniesieniu do ich istniejących DST, a także zobowiązały się nie nakładać dalszych działań handlowych w okresie przejściowym przed wejściem w życie Pierwszego Filaru. Ten okres przejściowy został zdefiniowany jako okres od 1 stycznia 2022 r. do dnia wejścia w życie wielostronnej konwencji (MLC) w ramach Pierwszego Filaru lub w dniu 31 grudnia 2023 r. (w zależności od tego, która z tych dat była wcześniejsza). W świetle zmienionego harmonogramu przyjęcia i podpisania Pierwszego Filaru, uczestnicy zaktualizowanego wspólnego oświadczenia zgodzili się przedłużyć okres przejściowy określony we wspólnym oświadczeniu z października 2021 r. do 30 czerwca 2024 r.

    The Latest on BEPS and Beyond | February 2024

  • OECD: Publikacja ostatecznych wytycznych dla Pierwszego Filaru w zakresie Kwoty B dotyczącej dystrybucji bazowej

    W dniu 19 lutego 2024 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała raport końcowy dotyczący Pierwszego Filaru Kwoty B (Raport), który ma na celu uproszczenie i usprawnienie stosowania zasady ceny rynkowej w odniesieniu do podstawowej działalności marketingowej i dystrybucyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb krajów o niskich zdolnościach produkcyjnych (podejście Kwoty B).

    W przeciwieństwie do innych środków BEPS 2.0, Pierwszy Filar Kwota B nie podlega progowi przychodów i może mieć zastosowanie do wielu międzynarodowych przedsiębiorstw.

    Raport został włączony do Wytycznych OECD w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw wielonarodowych i administracji podatkowych 2022 (Wytyczne OECD w sprawie cen transferowych).

    Jurysdykcje mogą zdecydować się na zastosowanie podejścia opartego na kwocie B w odniesieniu do transakcji badanych podmiotów w ich jurysdykcjach w latach podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia 2025 r. lub później.

    Raport określa, którzy dystrybutorzy i agenci sprzedaży są objęci zakresem i jak wyceniać ich transakcje wewnątrzgrupowe. Dystrybucja niematerialnych towarów i usług oraz marketing, handel lub dystrybucja towarów są wyłączone z zakresu Kwoty B.

    Podejście kwoty B to trzystopniowa analiza mająca na celu określenie zwrotu ze sprzedaży dla dystrybutorów objętych zakresem.

    Raport zawiera również wytyczne dotyczące dokumentacji (w szczególności lokalnej dokumentacji cen transferowych), kwestii przejściowych i rozważań dotyczących pewności podatkowej.

    Czytaj więcej: OECD releases final guidance on Pillar One Amount B on baseline distribution (ey.com)

  • OECD: Publikacja aktualizacji z 2024 r. w sprawie wzajemnych ocen w ramach Action 5 BEPS dotyczącego szkodliwych praktyk podatkowych

    W dniu 6 lutego 2024 r. Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) opublikowała aktualizację wyników wzajemnych ocen przepisów krajowych jurysdykcji w ramach działania 5 (szkodliwe praktyki podatkowe) projektu OECD/G20 dotyczącego erozji bazy podatkowej i przenoszenia zysków (BEPS). Zaktualizowane wyniki obejmują cztery preferencyjne systemy podatkowe. Najnowszy przegląd odzwierciedla fakt, że określone systemy w Hongkongu i Zjednoczonych Emiratach Arabskich zostały zmienione w celu dostosowania do standardu i są obecnie uważane za nieszkodliwe, a określone systemy w Albanii i Armenii zostały zniesione.

    OECD opublikowała również zaktualizowane wyniki przeglądu czynnika istotnej działalności w związku z przepisami krajowymi 12 jurysdykcji, które zostały zidentyfikowane przez Forum ds. Szkodliwych Praktyk Podatkowych (FHTP) jako "jurysdykcje nie stosujące podatków lub stosujące tylko nominalne podatki". W przypadku ośmiu jurysdykcji nie zidentyfikowano żadnych kwestii. W przypadku pozostałych czterech jurysdykcji (Anguilla, Bahamy, Barbados i Wyspy Turks i Caicos) FHTP zidentyfikowało obszary wymagające szczególnego monitorowania. W przypadku Anguilli wydano również zalecenia dotyczące znacznej poprawy.

    Czytaj więcej: OECD releases 2024 update on peer reviews under BEPS Action 5 on harmful tax practices (ey.com)

  • Republika Południowej Afryki: Ogłoszenie wdrożenia globalnego minimalnego podatku od osób prawnych

    Minister finansów Republiki Południowej Afryki wskazał w przeglądzie budżetu na 2024 r. w dniu 21 lutego 2024 r., że Republika Południowej Afryki wdroży globalny podatek minimalny ze skutkiem od lat rozliczeniowych rozpoczynających się 1 stycznia 2024 r. lub później. Skarb Państwa przewiduje, że wdrożenie globalnego podatku minimalnego zwiększy podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w RPA o około 8 miliardów randów południowoafrykańskich w latach 2026/2027.

    Czytaj więcej: South Africa announces implementation of the global minimum corporate tax (ey.com)

  • Arabia Saudyjska: Nowe zasady podatkowe dla programu Regional Headquarters

    W dniu 16 lutego 2024 r. Arabia Saudyjska opublikowała w Dzienniku Urzędowym przepisy podatkowe dla siedzib regionalnych (RHQ Tax Rules). Nowe przepisy podatkowe RHQ mają na celu wyjaśnienie zakresu i warunków ulg podatkowych dla podmiotów RHQ, zgodnie z zapowiedzią rządu Arabii Saudyjskiej z grudnia 2023 r.

    Czytaj więcej: Saudi Arabia unveils new tax rules for the Regional Headquarters program (ey.com)

  • Zjednoczone Emiraty Arabskie: Publikacja wytycznych dotyczących grup podatkowych, w tym opodatkowania zagranicznych spółek zależnych

    W dniu 8 stycznia 2024 r. Federalny Urząd Podatkowy Zjednoczonych Emiratów Arabskich opublikował przewodnik dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych dla grup podatkowych, mający na celu zapewnienie ogólnej wiedzy na temat opodatkowania podmiotów tworzących grupę podatkową. Przewodnik ten koncentruje się na dwóch kluczowych obszarach dotyczących stałych zakładów:

    • stosowaniu zwolnień z opodatkowania zagranicznych stałych zakładów dla Podatkowych Grup Kapitałowych oraz 
    • metodach obliczania podlegającego opodatkowaniu dochodu zagranicznych stałych zakładów.

    W pierwszej części przewodnik wyjaśnia, że Podatnicy (tj. podmioty podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych) w ramach Podatkowej Grupy Kapitałowej mogą zdecydować się na wyłączenie dochodu ze swoich zagranicznych podmiotów zależnych przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu. Decyzja ta, która musi zostać podjęta przez Spółkę Dominującą, ma zastosowanie do wszystkich zagranicznych podmiotów zależnych w ramach grupy. Gdy nowa spółka zależna dołącza do podatkowej grupy kapitałowej, automatycznie stosuje istniejący status wyboru, niezależnie od wcześniejszych decyzji. Jeśli jednostka dominująca nie dokona takiego wyboru, żaden z zagranicznych podmiotów w ramach podatkowej grupy kapitałowej nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia. Dotyczy to nawet nowo przyłączonych spółek zależnych, które mogły wcześniej wybrać zwolnienie.

    Przewodnik zauważa, że obliczenie dochodu do opodatkowania dla zagranicznych stałych zakładów powinno być dokonane tak, jakby każdy zagraniczny stały zakład był odrębnym, niezależnym podmiotem. Alokacja przychodów i kosztów do zagranicznego stałego zakładu musi być zgodna z autoryzowanym podejściem OECD (AOA) i zasadą ceny rynkowej. Dodatkowo, jeśli siedziba główna jest częścią Podatkowej Grupy Kapitałowej, transakcje pomiędzy zagranicznym stałym zakładem a innymi członkami grupy są wyłączone z ogólnych wyników grupy. Niemniej jednak, zyski z zagranicznych PE są ustalane tak, jakby Podatkowa Grupa Kapitałowa nie istniała. Oznacza to, że transakcje pomiędzy zagranicznym stałym zakładem a innymi członkami grupy są uwzględniane w zakresie, w jakim są zgodne ze standardem ceny rynkowej.

  • Nowa Zelandia: Rząd Nowej Zelandii rezygnuje z Amount B Pierwszego Filaru

    Nowa Zelandia nie przyjmie niedawno opublikowanego przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) uproszczonego i usprawnionego podejścia do krajowych podstawowych działań marketingowych i dystrybucyjnych. Nowozelandzki Inland Revenue potwierdził, że uproszczone i usprawnione podejście, które jest opcjonalne do wdrożenia przez jurysdykcje, nie będzie miało wpływu na istniejące nowozelandzkie przepisy dotyczące cen transferowych i nie zmieni żadnych istniejących nowozelandzkich wytycznych.

    Istniejące zasady i praktyki w zakresie cen transferowych będą nadal miały zastosowanie do określania warunków rynkowych dla zagranicznych dystrybutorów działających w Nowej Zelandii. Mali dystrybutorzy hurtowi z kapitałem zagranicznym o przychodach poniżej 30 mln NZ$ mogą nadal stosować istniejący krajowy środek upraszczający.

    Dystrybutorzy będący własnością Nowej Zelandii działający w zagranicznych jurysdykcjach będą również musieli nadal stosować nowozelandzkie zasady dotyczące cen transferowych w odniesieniu do swoich nowozelandzkich zobowiązań podatkowych, niezależnie od tego, czy zagraniczna jurysdykcja zdecydowała się na zastosowanie usprawnionego i uproszczonego podejścia.

    Czytaj więcej: New Zealand Government opts out of Pillar One, Amount B (ey.com)

  • Australia: Urząd Skarbowy wydał alert dla podatników dotyczący działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej za granicą dla zagranicznych podmiotów powiązanych

    W grudniu 2023 r. Australijski Urząd Skarbowy (ATO) opublikował Taxpayer Alert (TA 2023/5) w odniesieniu do działalności badawczo-rozwojowej (B+R) prowadzonej przez australijskie podmioty badawczo-rozwojowe na rzecz zagranicznych podmiotów powiązanych. Stanowi to najnowsze wytyczne ATO podkreślające potrzebę przeglądu porozumień obejmujących własność niematerialną (IP) i rozważenia istoty ekonomicznej istniejących porozumień, a nie tylko formy prawnej.

    TA 2023/5 przedstawia wspólne cechy porozumień, w ramach których działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona na rzecz zagranicznych podmiotów powiązanych, a także obawy ATO, że kompensata podatkowa z tytułu działalności B+R może być nieprawidłowo scharakteryzowana. Umowy te mogą obejmować zagraniczne jednostki badawczo-rozwojowe w branży life science, które zostały zarejestrowane przez zagraniczną spółkę dominującą w celu przeprowadzenia badań klinicznych w Australii.

    W przypadku tych ustaleń australijskie jednostki badawczo-rozwojowe mogły nieprawidłowo ubiegać się o zwrotną lub bezzwrotną ulgę podatkową jako "działalność badawczo-rozwojowa należąca do Australii", którą niektórzy określiliby jako model przedsiębiorczości. Zasady "badań i rozwoju należących do Australii" wymagają, aby działalność badawczo-rozwojowa była prowadzona z główną korzyścią dla samego australijskiego podmiotu badawczo-rozwojowego, a nie w znacznym stopniu dla zagranicznej spółki dominującej.

    Gdy ATO dokonał przeglądu zagranicznych porozumień badawczo-rozwojowych, pewne schematy faktów spowodowały, że ATO uznał, że w niektórych przypadkach działalność badawczo-rozwojowa jest faktycznie prowadzona z główną korzyścią dla powiązanej zagranicznej korporacji, a nie dla australijskiej jednostki badawczo-rozwojowej.

    Tam, gdzie istnieją różnice między ekonomiczną lub handlową istotą ustaleń a ich formą prawną, ATO jest zdania, że korzyść podatkowa powinna odzwierciedlać rzeczywistą komercyjną i ekonomiczną istotę tego, co miało miejsce w przypadku działalności badawczo-rozwojowej prowadzonej w Australii.

    ATO stwierdził również, że jego obawy są niezależne od tego, czy działalność badawczo-rozwojowa jest objęta wcześniejszymi ustaleniami zagranicznymi, czy też podmiot australijski zachowuje własność intelektualną, wyniki projektu lub know-how zgodnie z ich umowami prawnymi.

    Pogląd ten jest zgodny z najnowszymi wytycznymi ATO dotyczącymi umów niematerialnych, w tym umów badawczo-rozwojowych opartych na umowach, umów dotyczących wkładu w koszty i licencjonowania, przedstawionymi w praktycznym przewodniku zgodności (PCG) 2024/1.

    Czytaj więcej: Australian Tax Office issues Taxpayer Alert on R&D activities conducted overseas for foreign related entities (ey.com)

Wyroki

  • Skutki podatkowe w PCC zawarcia umowy przeniesienia ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej

    Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I SA/PO 565/23 orzekł, że przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej, które odbywa się na podstawie art. 10 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h.) może zostać przeprowadzone w dowolnej formie prawnej, gdyż przepisy k.s.h. nie określają rodzaju umowy w oparciu, o którą powinno dojść do przeniesienia członkostwa. Zatem skoro nabycie ogółu praw i obowiązków komandytariusza w spółce komandytowej odbyło się na podstawie umowy sprzedaży, to umowa ta podlegała opodatkowaniu PCC.

  • Udzielenie pożyczki podmiotowi powiązanemu skutkuje obowiązkiem rozpoznania dochodu z tytułu ukrytych zysków

    Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I SA/PO 804/23 orzekł, że kwota pożyczki (kredytu) udzielonej przez podatnika udziałowcowi albo akcjonariuszowi lub podmiotowi powiązanemu z udziałowcem albo akcjonariuszem została wprost wymieniona w art. 28m ust. 3 pkt 1 CIT jako mieszcząca się w zakresie pojęcia tzw. ukrytych zysków.

  • Aport przedsiębiorstwa do spółki a prawo do wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek w roku, w którym dokonano wniesienia

    Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I SA/WR 703/23 orzekł, że spółka otrzymująca wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa, w roku podatkowym, w którym wniesiony zostanie wkład oraz w roku podatkowym bezpośrednio po nim następującym, nie krócej niż przez okres 24 miesięcy od dnia wniesienia wkładu, nie będzie uprawniona do wyboru opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek. 

  • Zakres przedmiotowy pojęcia "urządzenie przemysłowe", o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 lutego 2024 r., sygn. II FSK 714/21 orzekł, że normatywne zaliczenie do urządzeń przemysłowych także środków transportu, i to bez żadnych ograniczeń, wskazuje, że określenie "urządzenia przemysłowe" należy rozumieć możliwie szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystywane w konkretnej gałęzi gospodarki - przemyśle. Zaliczenie urządzenia do "urządzeń przemysłowych" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT zależy od obiektywnych cech konstrukcyjnych i użytkowych tego urządzenia, a nie od okoliczności, czy lub w jaki sposób urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane.

  • Zakres przedmiotowy pojęcia pożyczka w świetle art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy nowelizującej CIT z dnia 23 października 2018 r.

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 lutego 2024 r., sygn. II FSK 671/21 orzekł, że w nowelizacji CIT z dnia 23 października 2018 r. ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 2 nie użył określenia „umowy pożyczki”, lecz użył określenia „pożyczka”. W konsekwencji pojęcie „pożyczka” nie może być interpretowane w sposób zacieśniający. Oznacza to, że przy przyjęciu założenia, że zakres przedmiotowy pojęcia pożyczka należy interpretować szerzej - to do odsetek wypłacanych od kaucji przez bank należy stosować przepisy ww. nowelizacji.

  • Dochód funduszu uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości komercyjnej a zwolnienie z CIT

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. II FSK 669/21 orzekł, że w oparciu o art. 24b ust. 1 CIT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2019 r. należy stwierdzić, że dochody ze sprzedaży (zbycia) nieruchomości, o której mowa w ww. przepisie nie wchodzą w zakres pojęcia „dochody z nieruchomości”, o którym mowa w lit. g art. 17 ust. 1 pkt 57 CIT. W konsekwencji dochód funduszu z odpłatnego zbycia nieruchomości komercyjnej będzie zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

  • Instytucji kredytowej nie można utożsamiać z bankiem w rozumieniu przepisów CIT

    Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 lutego 2024 r., sygn. II FSK 584/21 orzekł, że bank i instytucja kredytowa nie stanowią tożsamych pojęć i podmioty te są dwoma różnymi podmiotami prawnymi. W konsekwencji, adresatem przepisów art. 12 ust. 4 pkt 15 lit. c, art. 12 ust. 4e, art. 12 ust. 9, art. 15 ust. 1h pkt 2 CIT nie może zostać podmiot szwedzki, będący instytucją kredytową w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 17 ustawy - Prawo bankowe, działającym poprzez oddział w Polsce, czyli oddział w rozumieniu art. 4 ust. 7 pkt 17 ww. ustawy.

Rulingi

  • Podatek u źródła z tytułu wierzytelności dywidendowej

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.24.2024.1.SG, że w związku z wypłatą pozostałej kwoty dywidendy z tyt. wierzytelności dywidendowej, która w istocie stanowi jedynie wypłatę roszczenia z tytułu dywidendy, spółka wypłacająca tę kwotę roszczenia nie będzie płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych od tej wypłaty. A zatem, nie będzie zobowiązana jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 26 ust. 1 CIT.

  • Ulga B+R w firmie działającej w zakresie energetyki

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 23 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.705.2023.2.AZ, że projekt polegający na stworzeniu innowacyjnej metody lokalizacji miejsca potencjalnej awarii kabla energetycznego (wykrywanie awarii sieci) należy uznać za działalność B+R w rozumieniu art. 4a pkt 26 CIT – uprawniającą do skorzystania z ulgi B+R zgodnie z art. 18d CIT.

  • Podatek u źródła z tytułu usług inżynieryjnych

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 20 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.596.2023.2.MC, że płatności za usługi inżynieryjne wypłacane przez spółkę na rzecz podmiotów powiązanych nie stanowią przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT, w konsekwencji czego, na spółce nie ciąży obowiązek pobrania i odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od takich należności.

  • Możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych ulgi B+R należności z tytułów z art. 12 ust. 1 PIT oraz składek z tytułu tych należności określonych w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych - interpretacja ogólna MF

    Minister Finansów stwierdził w interpretacji ogólnej z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. DD8.8203.1.2021, że do kosztów kwalifikowanych ulgi badawczo-rozwojowej, o których mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 PIT i art. 18d ust. 2 pkt 1 CIT, należą poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 PIT oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu, w tym również należności z tytułu usprawiedliwionej nieobecności pracownika, do których poniesienia pracodawca jest zobowiązany na podstawie odrębnych przepisów, m.in. te dotyczące urlopu oraz choroby.

  • Podatek u źródła z tytułu opłat wyrównawczych w grupie kapitałowej

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.677.2023.2.KW, że dokonywane przez spółkę płatności z tytułu Opłaty Wyrównawczej polegającej na wystawieniu przez spółkę noty księgowej, która ma na celu zapewnienie wynagrodzenia na poziomie rynkowym nie podlegają/nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu podatkiem u źródła, a w konsekwencji, na spółce nie ciążą/ nie będą ciążyły obowiązki płatnika wskazane w art. 26 CIT.

  • Podatek u źródła z tytułu wynagrodzenia za oprogramowanie

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 12 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.703.2023.2.MC, że wynagrodzenie z tytułu oprogramowania nabywanego w modelu SaaS (subskrypcyjnym) nie mieści się w katalogu określonym w art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT, w związku z czym wypłata ww. należności do dostawcy, będącego podmiotem zagranicznym nie spowoduje powstania obowiązku poboru podatku u źródła.

  • Podatek u źródła z tytułu wynagrodzenia za umieszczanie reklam w Internecie

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 9 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1073.2023.4.JK2, że wynagrodzenie wypłacone i mające zostać wypłacone partnerom będącym zagranicznymi rezydentami podatkowymi z tyt. umieszczania reklam w Internecie, nie stanowi wynagrodzenia za usługi wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 i 2a) CIT, a tym samym nie podlega zryczałtowanemu podatkowi dochodowemu w Polsce.

  • Leasing laptopów należy zaliczyć do kategorii urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT i art. 12 ust. 4 polsko-holenderskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (dalej: u.p.o.)

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 1 lutego 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-2.4010.637.2023.2.AK, że leasing laptopów należy zaliczyć do kategorii urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 CIT i art. 12 ust. 4 polsko-holenderskiej u.p.o. Tym samym, wynagrodzenie wypłacane kontrahentowi z tytułu leasingu laptopów podlega opodatkowaniu podatkiem u źródła, a na spółce ciążą z tego tytułu obowiązki płatnika. 

  • Ustalenie czy działalność spółki francuskiej w ramach kontraktu będzie skutkowała powstaniem zakładu podatkowego na terytorium Polski

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 1 lutego 2024 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.669.2023.1.MW, że w sytuacji gdy realizacja kontraktu, tj. montaż/instalacja sprzętu, nadzór nad jego montażem i uruchomieniem na terenie Polski będzie trwał powyżej 18 miesięcy, to prace te będą skutkowały powstaniem dla spółki francuskiej zakładu podatkowego na terytorium Polski w rozumieniu art. 4a pkt 11 CIT w zw. z art. 5 polsko-francuskiej u.p.o. Przekroczenie terminu określonego w umowie oznacza, że zakład będzie istniał od samego początku (tj. od dnia rozpoczęcia prac budowlanych), a nie od momentu przekroczenia 18 miesięcy. 

  • Usługi ubezpieczeniowe nabywane przez spółkę nie są objęte zakresem przedmiotowym art. 21 ust. 1 pkt 2a CIT

    Dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z dnia 31 stycznia 2024 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.593.2019.8.SG, że nabywane przez spółkę usługi ubezpieczeniowe, nie stanowią usług gwarancji i poręczeń ani usług o podobnym charakterze do usług gwarancji i poręczeń w świetle art. 21 ust. 1 pkt 2a CIT. W związku z tym, usługi te nie są objęte zakresem przedmiotowym przepisu art. 21 ust. 1 pkt 2a CIT i w konsekwencji spółka nie jest zobowiązana do poboru podatku u źródła od płatności dokonywanych z tego tytułu. 

Newsletter Podatki międzynarodowe

Otrzymuj bezpośrednio na maila najważniejsze informacje z zakresu międzynarodowego prawa i planowania podatkowego. 

 

Zapisz się

Wydarzenia EY

 

Tax Agenda

Zapoznaj się ze zmianami i aktualnościami podatkowymi w krajach Europy Środkowej, Wschodniej i Południowej.

Sprawdź (EN)

  

Kontakt